قسمت ترسناک و عذاب آور کنار یکی خوابیدن که باهاش خوابیدی احیانا اون بخش یست که آدمه دیگه خسته می شه و خوابش می بره.اون وقت تو می مونی و یه بدن که تو تاریکی اتاق کنارت دراز کشیده اما انگار مرده.بعد چشمات می شه قدر یک جغد و ترسیده و رها شده و بلاتکلیف سقفو نگاه می کنی و هی ثانیه به ثانیه به ساعت نگاه می کنی که چند ساعت دیگه تحمل کنی بیدار می شه؟ و بعد هی می گردی دور و برو که امکانات بالقوه ی سرگرم کردن خودت رو پیدا کنی که زمان بگذره.آدمه قلت می زنه.احیانا از سر عمیق شدن خواب خر ناسی می کشه و دوباره به خواب عمیق می ره و تو ساکت و خواب زده و بی قرار به فضا گوش می دی و دنبال راه فرار می گردی.از عذاب قبرهم بدتره.از تاریکی و سنگینی و سکوت چال شدن زیر خروارها خاک.یکی از بدترین سناریوهای ساخته شده.یکی از محتوم ترینشان
من، خودم، اینجانب - شماره ی یک
۲ سال قبل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر